XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Bitxiak dira nolanahi ere, erakutsi uste dudanez.
Bitxiena eta harrigarriena, adibide-pare bat baino askoz gehiago, euskal idazleei kultur hitzetako
Eta kritikak ez nau harritzen.
Ni ere
Erdalkeriaren arriskua salatzea eta kritikatzea, ez daukat batere nekerik onartzeko.
Baina kontua ez da bospasei, hogei, ehun
Niretzat Mitxelenaren lehenagoko zenbait idazlanetatik oraingo honetara kontraste dexentea badago ere, gehien deskontzertatu nauena ez da hori, alderdi bakar hori hain masiboki bota badu ere oraingoan.
Izan ere, zenbateraino da garbitasuna edo mordoilokeria une honetan egiazko problema (linguistikoa)?.
Mitxelenaren kritika (linguistiko) guztia hortik doa oraingoan, baina, haren obra piska bat ezagututa, bidezkoa ote da zenbait jende iritsi den konklusio moduetara iristea?.
Agian ni ere, besteren bat bezala,
Dirudienez, ba, Karmelo Zamalloak eta Xabier U.k (fisika euskaraz irakatsi nahi ez zuen
Ibarzabalek ere, ikusle eta interprete haundiak, puntutxo hori ez du ikusi nonbait.
Edozeinek daki Mitxelenak, horretara jarrita, adibideetan ematen dizkigun hitz konkretu horiek baino duda gutxiago uzteko modukoak, askoz gehiago eta hobeak, aisa eman ditzakeela.
UZEIko lanen kritika zorrotz eta serio bat oso erraz egin dezakeela.
Zergatik? Zergatik dago hain zuzen alderdi linguistikoa hain murritz, batez ere hain anbiguo?.
Zer zen xuxen-xuxen artikulu honekin bilatzen zena?.
Hori
Zer bilatzen zen utzita, zer aurkitu den ikusiko dugu piska bat.